Ψηφιακή Ελλάδα!!! και άλλα...

Κρατήστε στα αγαπημένα σας, -αν δεν το έχετε κάνει ήδη- το δικτυακό τόπο της Ψηφιακής Ελλάδας, στον οποίο είναι μαζεμένοι αρκετοί άλλοι ενδιαφέροντες τόποι, από τον καιρό μέχρι τις περιοχές ασύρματης σύνδεσης στην Αθήνα και τα Τρίκαλα, μέχρι τα πλοία που φεύγουν, εννοείται ιστοσελίδες για την παιδεία, την κίνηση στους δρόμους, τον πολιτισμό, την καθημερινότητα και άλλα χρήσιμα.
Μέσα στη ζάλη και στην παραζάλη των σεναρίων και των ερωτήσεων, των βιβλίων, των εξετάσεων και των πιστοποιήσεων, λέω να σας αποπροσανατολίσω λίγο, πάλι, λέγοντας σας ότι η ερμηνεία του Ντάνιελ Ντέι Λιούις στο Θα χυθεί αίμα το άξιζε το oskar, το άξιζε. Και πού καταλήγεις; στο ότι σε όλες τις εποχές, σε όλες τις συνθήκες, αυτό που αξίζει είτε είναι έγχρωμος και ομιλών κινηματογράφος, είτε είναι ασπρόμαυρος και βωβός (όπως το γλυκό και πρωτότυπο La antenna ) είτε είναι ξένος, είτε είναι ελληνικός, ένα πράγμα μένει πριν το τέλος της ζωής, οι σχέσεις και οι άνθρωποι. Ούτε τα πετρέλαια, ούτε τα λεφτά, ουτέ τα μηχανήματα, ούτε τίποτα.
Λέει κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής στον αδερφό του: "είσαι θυμωμένος άνθρωπος;" και ρωτώντας αυτομάτως τον εαυτό μου, προβληματίστηκα. Με ποιον, με τι, με πόσα πια ακόμα να θυμώσω;
Την βρήκα πολύ δυνατή ταινία και ο Λιούις χτίζει έναν χαρακτήρα απίστευτα αληθινό. Δε χύνεται πολύ αίμα, συμβολικό και μεταφορικό είναι, αλλά δεν θα πω περισσότερα γιατι έχω βρει ένα πολύ καλό εξειδικευμένο blog για τις ταινίες (εκεί πια σας παραπέμπω και όχι στο αθηνόραμα) movies for the masses, λέγεται, οπότε περίτεχνες και εμπεριστατωμένες κριτικές, βρίσκετε εκεί.
Μη νομίζετε όμως ότι έχω δει όλες τις ταινίες, όσες θα ήθελα. Η λίστα είναι μακριά και δυστυχώς οι εξετάσεις πολύ κοντά. Μια σύγχυση, μια τρέλα που έχω μέσα στην καρδιά, (ειδικά μετά από κάθε φορά που ανεβαίνω στο πακε), μου κόβει κάθε διάθεση να σκεφτώ ή να κάνω οτιδήποτε άλλο. Κι έρχεται και τριήμερο (για τους άλλους φέτος, όχι για μας).
Ξαναρίχνομαι στην συμπλήρωση του παζλ που εδώ και τρεις μήνες παλεύουμε να φτιάξουμε...
Μήπως θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τον τόπο της ψηφιακής Ελλάδας στα σενάρια μας με καποιο τρόπο; Φαίνεται ασφαλής, εύκολος και ευχάριστος και για τα παιδιά και για μας.(για να μην είμαι εκτός θέματος, καταλαβαίνετε...)