Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Κινηματογραφικές προτάσεις για τοΣαβατοκύριακο

Παρασκευή σήμερα, κι ύστερα από μια αρκετά κουραστική εβδομάδα στο πακε, λέω να σας προτείνω δυο -τρεις καλές ταινίες για μια σύντομη "σχετική" χαλάρωση, μέσα στον κυκεώνα των λογισμικών, των δραστηριοτήτων, των φύλλων εργασίας και των σεναρίων.
Και μια και είπαμε "σενάριο", βραβείο καλύτερου σεναρίου 2007 στις Κάνες (με ένα ν;!) πήρε η ταινία Η άκρη του Ουρανού του Φατίχ Ακίν, -δική του είναι και η "Μαζί ποτέ", 2004-, την οποία είδα χτες και είναι πραγματικά εξαιρετική. Χωρίς να διεκδικώ τίτλους Κουτσογιαννόπουλου, Τιμογιαννάκη, Βέργου ή Μήτση, με την απλή μου οπτική, σας λέω ότι πρόκειται για μια πολύ ανθρώπινη ταινία, βαθιά συγκινητική για τις πατρίδες, τους ανθρώπους, το πού ανήκουμε και πού μπορούμε να φτάσουμε και τι να ξεπεράσουμε (τη Χάνα Σιγκούλα είχα στο μυαλό μου που παίζει επίσης). Πέρα για πέρα αληθινή, ρεαλιστική και αισιόδοξη.
Η άλλη πρότασή μου, που είδα την προηγούμενη Κυριακή, είναι το πολύδιαφημισμένο έργο του Τιμ Μπάρτον, Sweeny Todd, ο φονικός κουρέας. Είναι επίσης εξαιρετικό αλλά σε άλλο μήκος κύματος και επίπεδο από το προηγούμενο. "Ένα μιούζικαλ βουτηγμένο στο αίμα" όπως λέει κι ο πρωταγωνιστής Johnny Depp, που αγγίζει τα όρια της τραγωδίας. Μην υποθέσετε ότι είναι μια οικογενειακή ταινία τύπου "νεκρής νύφης" ή "χριστουγεννιάτικου εφιάλτη", είναι ακατάλληλη για κάτω από 17 ετών, και πολύ καλά κάνει, λόγω του μπόλικου αίματος, της αλληγορίας, του κατάμαυρου χιούμορ και του αιχμηρού ενήλικου κυνισμού της. Πάντως, είναι μια ταινία που θα σας ξαλαφρώσει για ένα δίωρο από τις θεωρίες μάθησης και τις αξιολογήσεις χαρακτηριστικών, υλικών και άλλων παρόμοιων λογισμικών ανοικτού ή κλειστου τύπου (τα' χουμε παίξει, το ξέρω...).
Είδα κι άλλη μια ταινία τη Δευτέρα, "Το ταξίδι στο Darjeeling" του Γουές Αντερσον ("οικογένεια Τένεμπαουμ" κλπ.) με τον γλυκύτατο Εντριεν Μπρόντι (τον Πιανίστα, αν θυμάστε) κι άλλους δυο Αμερικανούς. Δεν είναι του μεγέθους των δύο προηγούμενων αλλά βλέπεται ευχάριστα. Πρόκειται για τρία αδέρφια που κάνουν ένα ταξίδι στην πολύχρωμη Ινδία με ένα σούπερ τρένο, ψάχνοντας να βρουν τους δεσμούς τους, τους εαυτούς τους και τη -ταμμένη σε μοναστήρι- μαμά τους... Χαριτωμένο, με κουλ ύφος των αδερφών και πολύ καλό soundtrack. Έχω κι άλλες ταινίες στο πρόγραμμα, θα σας κρατώ ενήμερους.
Υπόσχομαι ακόμη, ότι θα διαβάσω και θα ολοκληρώσω και τις εργασίες μου για το πρόγραμμα.
Αυτά για σήμερα από την κινηματογραφική στήλη του πακε,
να έχετε ένα υπέροχο Σάββατοκύριακο!

2 σχόλια:

ΚΡΕΜΜΥΔΙΩΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ είπε...

Αν τα γράφεις αυτά για να ζηλέψουμε, τον πέτυχες το στόχο σου.

Elena Elliniadou είπε...

Φυσικά και όχι. Ούτε λόγος! Για να ξεσκάσουμε από το πήξιμο τα γράφω!