Πώς αισθάνεστε μια βδομάδα μετά; Έχετε συνέλθει; Νιώθετε κούραση, εξάντληση, ατονία;
Τις τελευταίες τρεις μέρες κοιμάμαι από τις 9.30 και πάλι αρνούμαι να σηκωθώ.
Ασθενώ γιατρέ μου;
Εσείς πώς τα πάτε;
Φιλιά σε όλους.
Τώρα αυτό να το γράψω και στο τελευταίο θρανίο;
Έχω συναισθηματικό δέσιμο με το συγκεκριμένο μπλογκ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Σήμερα ήρθε ο νονός του Φ. και επισκεφτήκαμε το Αττικό πάρκο. Εκεί ππου συζητούσαμε σοβαρά θέματα όπως το mac book air... (Το φετίχ)και του εξηγούσα ότι δεν έχω ακόμα ipod nano... είδαμε iπποταμους nano... Πολύ γέλιο... Και αφού είδαμε τόσα ζωάκια επισκεφτήκαμε τοπική εξαιρετική ταβέρνα και γευτήκαμε άλλα ζωάκια σε διάφορες μορφές και γεύσεις. Μια καλή εκδρομή καταλήγει στο Μουστάκα όπου πήρανε τις λαμπάδες τους.
Κατόπιν, αφού αποχαιρετήσαμε το νονό πήγαμε στο αερδρόμιο και υποδεχτήκαμε το θείο και την οικογένεια του πού ήρθαν από την Αγγλία...
Αύριο μας βλέπω στο Πόρτο Ράφτη να δοκιμάζουμε τα εδέσματα τοπικής ψαροταβέρνας...
Παρόλα αυτά δεν κοιμάμαι ακόμα καλά, και αισθάνομαι λίγο πεσμένος.
Αν ναι άρχισε και η 2η σειρά του prison break, αλλά ακόμα διατηρώ επιφυλάξεις μια και είναι έξω από τη φυλακή...
Για τα θρανία κλπ θα σας εξηγήσω τον προβληματισμό μου αύριο...
Πάντως ο Νάκης μου έστειλε μια φωτογραφία από το αποψινό φροντιστήριο, λογω διδασκαλείου... Μάλλον είμαι λάθος... Viva Νάκης!!!
Με έβαλαν στο Ειδικό Σχολείο Αιγάλεω και όχι στο Τμήμα Ένταξης του 1ου Δημ.Περιστερίου, όπου και ανήκω οργανικά, σαν να λέμε πήγα φαντάρος στο Κόσοβο, "εμπόλεμη ζώνη"! Δεν πειράζει 3 μήνες σκάρτοι μας έμειναν, σκέφτομαι, χαλαρά... Οι άλλοι συνάδελφοι απορούν πώς είμαι τόσο ψύχραιμη και πώς τα καταφέρνω με τα παιδιά (;)... αναρωτιούνται γιατί δεν ξέρουν πως άντεξα για 3 μήνες το φαινόμενο "λασου" :)) ΦΟΒΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, μετά από αυτό αντέχεις τα ΠΑΝΤΑΑΑ
Δημοσίευση σχολίου